Live is niet meer. De band van hits als ‘The Dolphin’s Cry’ en ‘Lightning Crashes’ spatte uiteen na een zakelijk conflict tussen zanger Ed Kowalczyk en de bandleden. Maar ‘Eddie K.’ is er nog wel en hij timmert keihard aan een solocarrière. Deze week kwam zijn nieuwe album ‘Alive’ uit. Studenten.net sprak met Kowalczyk.
Tekst: Thomas de Leeuw
Om te beginnen, voor wie nog enige hoop had dat Live weer bij elkaar zou komen is de boodschap van Kowalczyk luid en duidelijk: “Dat hoofdstuk is voorlopig echt afgesloten.” De band, populair geworden door hits als ‘The Dolphin’s Cry’ en ‘Lightning Crashes’, spatte vorig jaar uiteen na een zakelijk conflict tussen Kowalczyk en zijn bandleden. Een vervolghoofdstuk sluit Kowalczyk vrijwel uit, en lijkt nog minder waarschijnlijk nu bekend is dat zijn voormalige bandleden hem juridisch aanklagen.
De verhalen over zijn exorbitante financiële claims binnen de band wil Kowalczyk bevestigen noch ontkennen. “De waarheid is dat ik gewoon toe was aan een solocarrière. Natuurlijk was het geen populaire beslissing binnen de band om eruit te stappen. Wat daarna allemaal gebeurd en gezegd is, is jammer.” Maar verder wil Kowalczyk er niet teveel over zeggen. Hij is verder gegaan, benadrukt hij keer op keer. En nu is hij hier in Amsterdam om zijn solodebuut te promoten.
De 38-jarige Amerikaan maakt een ontspannen indruk. Zijn stopwoordje is ‘cool’ en tussen het gesprek door kijkt hij af en toe op z’n knalrode iPhone. Hij speelt graag met nieuwe media, het liefst op Facebook. Hij zegt dat hij zich herboren voelt en boordevol inspiratie is. Die haalt hij uit z’n gezin, de rockster vindt zichzelf namelijk een echte familieman. “Vooral als ik ’s ochtends ontbijt sta klaar te maken voor m’n kinderen.” Maar er zijn ook andere inspiratiebronnen. U2-zanger Bono bijvoorbeeld. Niet alleen muzikaal, maar ook wat idealisme betreft.
Op het moment van ons gesprek is Kowalczyk net terug uit Leuven. “Een hele mooie stad”, vindt hij. Hij heeft onder meer de videoclip van debuutsingle Grace opgenomen daar. Dat zijn clip in België is opgenomen, verbaast nauwelijks. Kowalczyk en zijn voormalige band Live zijn ongekend populair in de Benelux. Het is dan ook niet voor niets dat debuutalbum ‘Alive’ deze week als eerste in Nederland uitgegeven wordt, en later pas in thuisland Amerika.
Hoe verklaar je eigenlijk die innige band die je hebt met Nederland?
“Het lijkt wel alsof Nederlanders meer dan waar dan ook echt om songteksten geven. Ik heb het gevoel dat jullie echt goed ernaar luisteren en het proberen te begrijpen. De Nederlandse fans zingen ook altijd keihard mee bij optredens. Een fantastisch gevoel geeft dat – om te merken wat mijn teksten dan kunnen betekenen voor mensen.”
Nederlanders houden dus van Ed. Maar houdt Ed ook van Nederland?
“Ik vind het echt een heel mooi land. Het is altijd fantastisch om hier te komen. Jullie hebben goede koffie, ook belangrijk. Leuke mensen. En ik houd van de architectuur. Mijn beste herinnering in Nederland gaat terug naar de eind jaren ’90 dat ik met Pearl Jam optrad op Pinkpop. Dat was echt geweldig.”
Je zegt dat Nederlanders graag naar teksten luisteren. Toch zijn je teksten niet altijd makkelijk te interpreteren. In de Live-nummers zit veel ruimte voor dubbele interpretatie. Soms zijn de nummers bijna religieus.
“Spiritualiteit is heel erg belangrijk voor me. M’n hele leven ben ik al met mediteren en bidden bezig. Ik ben zelf christelijk opgevoed, maar ik probeer de thema’s toch vooral universeel te houden. In essentie gaan m’n songs over positiviteit en liefde. Iedereen moet eruit kunnen halen wat er voor hem of haar in zit. Fans spreken me wel eens aan en dan merk ik dat mijn muziek de ene persoon vanuit een religieus aspect raakt. Andere mensen worden gewoon blij van de muziek en voelen zich weer op een andere manier geïnspireerd.”
Dus je probeert niemand uit te sluiten in je teksten.
“Dat is de kwaliteit van de teksten denk ik, dat iedereen er deel van kan worden. Net als bij U2. Je weet dat ze christen zijn, maar ondertussen sluiten ze in hun muziek ook niemand uit, omdat ze zo’n universele boodschap hebben. Ik gebruik heel graag de vergelijking met U2. Ik haal heel veel inspiratie bij hen vandaan. Niet alleen muzikaal, maar nog meer hoe zij toegankelijk blijven voor mensen van alle soorten komaf.”
Is U2-frontman Bono ook een inspiratiebron? Zou jij graag met je boodschap politieke verandering in de wereld willen brengen?
“Iedereen heeft een bepaalde gave om te inspireren. En veel zangers willen iets teruggeven aan hun fans. Ik heb dat ook, ja. Dat was ook een van de redenen om solo te gaan. Op dit moment ben ik bezig met de oprichting van m’n eigen stichting Everlasting Arms. Via dat kanaal probeer ik geld te verzamelen voor goede doelen die me nauw aan het hart liggen.”
Zoals?
“Ik ben altijd een grootbewonderaar geweest van de Artsen zonder Grenzen. Die gaan altijd precies daar waar het vuur is. Terwijl iedereen aan het vluchten is, gaan zij juist heen. Eerst steken ze zoveel tijd en geld in een doktersopleiding, om vervolgens traumatiserende plekken te bezoeken. Dat vind ik wel inspirerend.”
Als Kowalczyk niet aan het touren is, woont hij in Californië met zijn vrouw en twee dochters van vijf en acht. Hij vindt zichzelf een echte familieman. Maar wie Kowalczyk van het podium kent – ontblootte borst, gespierde armen – zou misschien wat meer rock ’n roll verwachten. Dat valt tegen. Spannende backstage-verhalen zijn er niet, zegt hij.
Beschouw je jezelf eigenlijk als een rockster?
“Een hele saaie rockster. Er zijn momenten, vooral in Nederland, dat ik me wel een beetje ster voel. Op het moment dat iedereen m’n lyrics meezingt bijvoorbeeld en liefde toont voor mijn muziek. Maar niet als ik thuis ben in Californië en ’s ochtends om 6:30 wordt gewekt door m’n kinderen en vervolgens het ontbijt sta klaar te maken.”
Is het moeilijk voor je om steeds zo lang van huis weg te zijn?
“Op zich weet ik het goed te doseren. Het afgelopen jaar ben ik heel veel thuis geweest. In de Live-jaren was ik nog wel eens negen weken lang op pad. Dat kan ik nu niet meer doen. Maar als ik thuis ben, ben ik echt thuis. Dat is het mooie aan dit beroep.”
En die dochters van je, krijgen die een muzikale opvoeding?
“Mijn 5-jarige meisje speelt al een beetje gitaar en is enorm fan van Taylor Swift. Geloof het of niet, daar houd ik ook wel van.” Dan, lachend: “Nou ja, niet alles dan. M’n 8-jarige dochter speelt wat piano, maar is nog een beetje zoekende.”
En wat vinden ze van je muziek? En van de muziek van Live?
“Ze horen alles wat ik maak. In de auto draai ik veel van m’n nieuwe opnames en dan vraag ik wat ze ervan vinden. Ze zijn m’n grootste fans.”
Wanneer het gesprek teveel over Live begint te gaan, wordt Kowalczyk terughoudender, lijkt het. “Dat hoofdstuk is voorlopig echt afgesloten. Maar ik ben verder gegaan. En daar krijg ik tot nu alleen maar positieve respons op.” Het is duidelijk dat Kowalczyk het liefst over z’n nieuwe solocarrière praat. Toch snapt hij de aanhoudende vragen van journalisten wel.
Vind je het nog vervelend om over Live te praten?
“Ik krijg daar altijd nog veel vragen over. Dat vind ik heel normaal. Mijn solocarrière is iets splinternieuws, een soort baby nog. Live bestond twintig oud. Als soloartiest moet ik nog volwassen worden.”
Je speelt op het podium nog altijd veel Live-werk. Waarom eigenlijk?
“Live is toch een belangrijk deel van wie ik ben. Ik zal altijd nummers van elke fase uit m’n leven willen blijven spelen. Niet omdat ik me verplicht voel tegenover de fans, maar omdat ik dat zelf wil. Ik speel altijd nieuwe liedjes en combineer dat met oud werk. Maar met de nieuwe band hebben we de nummers heel erg omgegooid. We hebben er een nieuwe laag energie overgegooid. Fans zijn daar laaiend enthousiast over.”
Hoe heb je je nieuwe bandleden gevonden eigenlijk?
“Eentje is m’n broer, Adam. De rest zijn jongens uit Texas die ik via m’n producer heb leren kennen. Er was een soort spontane klik. Heel intiem ook. En het niveau dat we nu in korte tijd bereikt hebben is ontzettend hoog. Zo strak en zo krachtig.”
Voelt het goed om je broertje zo dichtbij je te hebben?
“Het is echt gaaf om met hem samen te werken. Dat deden we ook bij Live. Hij is een fantastische gitarist en onze stemmen pas heel goed bij elkaar.”
De nieuwe plaat heet Alive. Waarom eigenlijk?
“Het is zoals ik me voel: Alive! Een gevoel van nieuwe energie aanboren. Ik leefde al, maar in welke mate? Leven is betrekkelijk. Voor mijn gevoel leef ik nu pas voluit. Met een soort herboren passie.”
En toch zit er ook een beetje die link in naar je verleden: Live. Is dat bewust?
“Nee, dat is niet bewust. Het is prima als je die verbinding wilt leggen, maar dat heeft niet echt meegespeeld in de keuze om het album Alive te noemen. Ik weet dat mensen nog altijd balen dat Live niet meer is, maar ze krijgen er nu een herboren versie van Ed Kowalczyk voor terug. Dat is uiteindelijk het belangrijkste.”
Oorspronkelijk gepubliceerd op Studenten.net [28 juni 2010]
http://www.studenten.net/entertainment/muziek/13627/interview_ed_kowalczyk