Op 24 oktober verscheen het nieuwe album van de Schotse rockband Snow Patrol. Studenten.net interviewde in Amsterdam gitarist Nathan Connolly over ‘A Hundred Million Suns’.
Snow Patrol is een uit de hand gelopen studentengrap van vier jongens die studeerden aan de Universiteit van Dundee. 4,7 miljoen exemplaren van hun vorige cd ‘Eyes Open’ gingen over de toonbank. “Dit succes lag echt nooit in de planning,” verzekert Snow Patrol ons. Dat heeft ze niet tegengehouden een nieuwe plaat uit te brengen: “‘A Hundred Million Suns’ is ons meest complete werk tot nu toe.” In Amsterdam spreken wij af met gitarist Nathan Connolly, waar hij eerst uitgebreid ons geduld op de proef stelt.
Hèhè,..
Sorry, de broodjes liepen wat uit. En ik ben verkouden. We zijn gisteravond pas laat aangekomen en moeten vanavond alweer terug. Het is leuk om weer terug te zijn, maar helaas geen tijd om te feesten!
Wat vind je zo leuk aan Nederland?
Best veel eigenlijk. We stonden hier in de Arena in het voorprogramma van U2. Wat een gave ervaring was dat. Weet je, Nederland was een van de eerste Europese steden na Engeland waar we voet aan grond kregen. Hier willen we nog zoveel spelen!
Wat vind je zo leuk aan het Nederlandse publiek?
De mensen zijn erg gastvrij en ze hebben goede muzieksmaak. Veel bands die hier populair zijn vinden we zelf ook goed.
Is er iets anders aan het Nederlandse publiek dan thuis?
Kleine dingetjes. Nederlanders zijn erg open. Ze oordelen niet te snel, respecteren je en laten je doen wat je wilt doen. In Engeland vind ik mensen wel ’s wat verwend.
Waar is de titel van jullie nieuwe album ‘A Hundred Millon Suns’ op gebaseerd?
Het komt van Gary’s (Lightbody, red.) songteksten. Niet per se letterlijk, maar het stroomt er de hele tijd wel een beetje door heen.
Het heeft nogal wat kosmisch allemaal, ook de songtitels.
Ja, daar weet Gary meer van. Wat kan ik zeggen: het is iets wat hem interesseert. Hij leest wel ’s tijdschriften over het universum enzo. Dat bizar grootte en die oneindigheid spreekt ons aan. Het is zo anders dan ons leven; dingen waar mensen zich soms mee bezig houden, relaties enz., staan daarbij zo in schril contrast. Als gevolg zijn wij ook best wel geïnteresseerd geraakt in dat hele kosmische gebeuren!
Hoe is het schrijfproces voor deze nieuwe cd gegaan?
Gary schrijft alle teksten en vaak zit daar ook al een basisideetje bij: een refrein of ruw melodietje. Ik en Gary maken daar een meer muzikaal geheel van. De rest van de bands voelt zich eigenlijk niet zo comfortabel met songwriting, dus het is maar goed dat Gary het doet. Verder hebben we ons dit keer echt heel erg op onze instrumentenbeheersing gefocust. Mijn rol als gitarist wilde ik echt 100% op het beste van mijn kunnen vervullen.
Voel je je nu dan ook een betere gitarist?
Ja, zeker weten. En ik verbeter nog steeds!
En nu je zoveel beter bent, kan je dan nog wel tevreden zijn over je eerdere werk?
Ik ben er nog steeds trots op, maar dingen kunnen altijd beter. Vooral qua techniek ben ik nu gegroeid, wat dat betreft heb ik veel meer zelfvertrouwen gekregen. Ik heb geleerd me meer te laten gaan, en me niet blind te staren op technische dingen waardoor ik vroeger de draad een beetje kwijt raakte.
Wat doe je als dit nog wel dreigt te gebeuren?
Gareth, onze producer, weet mij altijd goed te motiveren. Als het niet goed dreigt te gaan, weet hij je eruit te trekken. Dat is fijn, vooral omdat je het zelf soms helemaal niet door hebt.
Maar geen bizarre technieken als meditatie, of yoga?
Haha, nee, geen psychedelische of gekke dingen, hoor!
Jullie hebben de plaat deels in Ierland en deels in Berlijn opgenomen. Hoe kwamen jullie op dat idee?
De studio in Ierland is de studio waar we ‘Eyes Open’ grotendeels hebben gemaakt. Het leek ons een logische plek om hier te beginnen met iets nieuws, op bekend terrein. Het voelde daar gewoon erg comfortabel. Toch was het goed om op een gegeven moment uit die veilige omgeving weg te gaan. Via Gareth kwamen we bij de studio in Berlijn uit. Hier waren we veel vrijer. Deze radicale verandering van omgeving hoor je denk ik duidelijk terug op de nieuwe plaat.
Ook omdat je zoveel andere mensen om je heen had?
Zeker weten. Er gebeurt daar zo veel, het is zo’n levendige stad. We hebben veel gedaan, zoals clubs, cafés, toeristische dingen bezoeken…Dat heeft grote invloed gehad op de plaat. Het klinkt veel zelfverzekerder.
Zijn jullie bij het opnemen van de cd nog beïnvloed door andere bands?
Ja, omdat iedereen in de band constant met nieuwe muziek aan komt zetten. Er zitten in onze liedjes veel referenties naar andere liedjes en artiesten, zoals naar Echo & the Bunnymen, The Corrs en Bono.
Een laatste vraag: wat zou jullie ultieme droomoptreden zijn?
Oei, dat is wel een lastige… Ik ben afgelopen zomer naar de Foo Fighters geweest in het Wembley Stadium, dat was zo ongelofelijk. Wembley is niet ons enige doel, maar het staat wel erg hoog op het lijstje.
Nou nog eentje dan, wanneer kunnen we jullie weer in Nederland bewonderen?
Waarschijnlijk pas volgend jaar. Waar? In Amsterdam natuurlijk!
Oorspronkelijk gepubliceerd op Studenten.net [21 oktober 2008]
http://www.studenten.net/entertainment/muziek/6069/interview_met_snow_patrol